مقدمات شعر را یاد بگیرید

سلام دوست هم‌نامم. ابتدا که نوشتۀ قبلی‌تان را دیدم، خیال کردم سعی کرده‌اید مشکلات وزنی اثر قبلی را رفع کنید و دوباره آن را فرستاده‌اید تا وزنش را بررسی کنیم اما دیدم که عیناً همان نوشتۀ قبلی را ارسال کرده‌اید. در نقد قبلی آقای سلیمانی دربارۀ وزن، قافیه و دیگر اصول شعر توضیح دادند اما من هم دوباره توضیحاتی می‌دهم. شعر در قالب‌های غزل، مثنوی و... اصول و قواعدی دارند. بعضی از این قواعد ظاهری هستند و بعضی دیگر به مضمون و محتوای اثر مربوط است. از اصلی‌ترین و مهم‌ترین قواعد ظاهری شعر «وزن» است؛ در واقع اشعار در قالب‌های کهن شعر فارسی، موزون هستند. موزون بودن شعر یعنی تمام مصرع‌ها از نظر تعداد هجا با هم برابرند و ریتم و آهنگ یکسانی دارند. «وزن» هم قواعد خاصی دارد که باید با آن‌ها آشنا شوید و سعی کنید کم‌کم موزون بنویسید. اثر ارسالی دوستان اگر موزون باشد و فقط چند مشکل وزنی کوچک داشته باشد، می‌توانیم آن مشکلات را بیان کنیم و مثال بزنیم که چطوری و با چه تغییری می‌شود مشکل را رفع کرد اما وقتی یک نوشته کلاً موزون نیست، نمی‌شود مثالی از اثر زد و مشکل خاصی را عنوان کرد. نوشتۀ شما حتی یک مصرع موزون هم ندارد. اگر قیافۀ نوشته‌تان شبیه شعر نباشد، خیلی مهم نیست که درون آن چه خبر است! پس نیاز است که در این زمینه حسابی مطالعه کنید و بعد از یاد گرفتن وزن، نوشتن را دوباره شروع کنید تا اثر جدیدی که می‌نویسید موزون باشد. در نقد قبلی دربارۀ قافیه یا موارد دیگر هم نکاتی گفته شد که فعلاً همان توضیحات کافی است. اولین اقدام شما مطالعه دربارۀ وزن و انواع آن است. هجا را بشناسید و یاد بگیرید که چطور وزن شعر را تقطیع کنید. اگر تقطیع شعر را بلد باشید، بعد از نوشتن اثر جدیدتان، خودتان اولین منتقد اثرتان خواهید بود و می‌توانید مشکلات وزنی آن را پیدا کنید. کتاب «روزنه» نوشتۀ محمدکاظم کاظمی منبع خوبی برای مطالعه دربارۀ مقدمات شعر است. البته که می‌توانید از کتاب‌ها و منابع دیگر هم کمک بگیرید. موفق باشید.