عنوان مجموعه اشعار : اشعاری در قالب یک غزل و یک قطعه و یک رباعی
شاعر : مهدی عرفانیان
عنوان شعر اول : کوله بار غم به دوش دارم هنوزکوله بار غم به دوش دارم هنوز
سرّی دردل لب خموش دارم هنوز
رد ِ پای غم به دل شد آشکار
موج ِ امید من خروش دارم هنوز
خانه خون آلود ِ درد ِ بی أمان
صد أمان را من به گوش دارم هنوز
در دلم آمد چو پژواکی ز کوه
جان ِ عرفان عقل و هوش دارم هنوز
مهدی عرفانیان ِ بی قرار
فکر ِ سالم ، من سروش دارم هنوز
حبَّذا بر قلب ِ خوب و مهربان
مهربانانه به گوش دارم هنوز
کوله بار غم به دوش دارم هنوز
سِرَّی در دل لب خموش دارم هنوز
مهدی عرفانیان
عنوان شعر دوم : ای که در دل جای دلبر دلرباستای که در دل جای دلبر دلرباست
راه دوستی جنس ِدل هم تاخداست
جان ِ دل ، فرجام ِ دل ، ایمان ِ دل
نهضت ِ سرخ حسین ِ ع کربلاست
مهدی عرفانیان
عنوان شعر سوم : ای دل به حریم ماه شتابان بشتابای دل به حریم ماه شتابان بشتاب
صد قافله درد و آه جانان بشتاب
آمد به دلم چو تیر عشاق ِ نظر
صد باره سکوت ِ چاه نالان بشتاب
مهدی عرفانیان
با سه اثر از مهدی عرفانیان روبرو هستیم. آنگونه که در نقد قبلی اشاره شد،هر نوشتهای برای شعر شدن،ابتدا بایست برادری خود را ثابت کند.وقتی از شعر موزون و کلاسیک صحبت میکنیم،باید ابتدا قالب و چهارچوب را رعایت کنیم.آنگاه است که میتوان به بررسی مضمون و صنایع و... در شعر پرداخت.
نوشته ی اول شما که بنا بوده غزل باشد،وزن ناموزونی دارد.و بارها و بارها شکسته میشود.
یکی از ایرادهای مهم آن این است که قافیه ی آن یک هجا اضافه دارد و با ردیف چفت نمیشود.
وزن این شعر "فاعلاتن،فاعلاتن،فاعلن" است.
مصرعهای سوم و پنجم و هفتم مصرعهایی هستند که وزن درست دارند.مابقی مصاریع از وزن ساقط هستند.
با مراجعه به کتاب عروض و قافیه دوره دبیرستان به تقطیع تکتک مصرعها پرداخته و ایرادهای آن را برطرف کنید.
عمدهی آنچه نویسنده را به اشتباه انداخته است، این است که هجای آخر قوافی (ش) از وزن ساقط است و همین باعث شده که اکثر مصرعها دچار ایراد وزنی بشوند.
هر شعری که از چهار مصرع (دو بیت) تشکیل شده باشد،اگر وزن آن "مفاعیلن،مفاعیلن،فعولن(مفاعیل)" باشد،دوبیتی میباشد.و اگر وزن آن "مفعولُ مفاعیلُ مفاعیلُ فعل" یا همان وزن "لاحول ولا قوهَ الا بالله" باشد،به آن رباعی گفته میشود.در غیر این صورت دو بیت بی قالب میباشند.
در دوبیت اول شما وزن "فاعلاتن،فاعلاتن،فاعلن" را دارید و این شعر در هیچیک از قوالب ذکر شده نمیگنجد.البته مصرع دوم آن باز هم ایراد وزنی دارد.
در شعر سوم وزن شما وزن رباعی بوده و تنها اگر کلمه ی "ماه" را به "مه" تبدیل کنید وزن رباعی شما کلا درست میشود.
اما از بحث وزن که بگذریم،میرسیم به مقوله زبان.
وقتی به نحو زبانی شما برمیخوریم ،اولین چیزی که به چشم میآید این است که هیچ یک از ارکان جملات شما در جای خود نیستند.
چه اصراری ست که اینقدر جمله را به هم بریزید؟!
به زبان امروز خود حرف بزنید.شاعر کسیست که بر زبان عامه ی خود تسلط داشته باشد تا بتواند باریکاندیشیهای خود را با استفاده از ابزار زبان به مخاطب انتقال دهد.
مهدی عرفانیان ِ بی قرار! لطفا بگویید که :
"فکر ِ سالم ، من سروش دارم هنوز"یعنی چه؟
یا
"مهربانانه به گوش دارم هنوز" چه چیزی را میخواهد بگوید؟ اگر منظورتان ایناست که : هنوز مهربانانه گوش میکنم،نتوانستهاید این منظور یا هر منظور دیگری را برسانید.
ابتدا باید رانندگی و اصول رانندگی را بیاموزید،بعد در مسابقات رالی ثبت نام کنید و با تسلط خود خرق عادت کنید و از اصول سرپیچی کنید.همه ی اینها بعد از تسلط میتواند اتفاق بیفتد.یک استاد خوشنویسی داشتیم که میگفت حرف ش را نمیتوان در کلمه ی عشق کشیده نوشت و جزو اصول نیست.یک روز یکی از هنرجویان یک نمونه از دستخط استادهای بنام را آورد که عشق را کشیده نوشته بود.به استاد گفت:فلانی اینطور نوشته،استاد در پاسخ گفت: شما هم هر وقت استاد شدی هر غلطی دلت میخواهد بکن.
خلاصه که خود را از این بهم ریختگی زبانی رها کنید تا بشود فهمید که چه میخواهید بگویید.باز هم مطالعه و مطالعه و مطالعه درستترین پیشنهاد به شما میتواند باشد.
اشعار معاصر را بیشتر مطالعه کنید تا علاوه بر وزن،به زبان شما نیز کمک کند.
با آرزوی موفقیت